Schildpadden spotten op Galibi

Zo, het is weer tijd voor een blog. Mijn co-schap is erg druk, waardoor ik er niet goed aan toe kom. Het grootste deel van mijn tijd breng ik dus door in het ziekenhuis. Ik heb meestal zo’n 6 eigen patiënten op zaal en daar kom ik mijn tijd prima mee door. Als we veel besprekingen en overdrachten hebben kom ik zelfs tijd te kort. Ik heb hier ook gewoon Nederlandse werktijden in plaats van dagen die tot een uurtje of 3, of soms zelfs 12, lopen.

Ik leer ontzettend veel en wordt ook aangesproken met dokter. Eerst reageerde ik daar helemaal niet op, maar inmiddels snap ik dat ze mij bedoelen ;) Patiënten denken wel nog vaak dat ik ‘de zuster’ ben.

Afgelopen weekend ben ik weer op trip geweest. Heel fijn na een aantal weken in de stad gebivakkeerd te hebben. Dit keer brachten het busje en de auto ons naar Galibi. In de boot kletsnat geworden van de regen en voornamelijk het opspattende water en heel eigenwijs geen regen pocho aangetrokken. In Galibi zouden we een dierentuin bezoeken alleen bleek dat er een aantal dagen eerder een ruzie was geweest waarbij beesten bevrijd en gedood waren. Dus dat was wel sneu, en jammer voor ons. ’s Avonds hebben we eerst wat spelletjes gespeeld en zijn toen met de boot naar Frans Guyana vertrokken. Daar hebben we ons doel van de reis bereikt, de schildpadden! De waterschildpadden kom in het legseizoen een keer aan land om hun eieren te leggen en te begraven. We hadden geluk, want toen we het strand op kwamen bleek er net een leatherback het strand op gekomen te zijn. Hij liep heel onhandig een stuk verder het strand op en begon te graven. Die beesten zijn echt gebouwd om te zwemmen, maar gelukkig kon hij beter graven dan lopen. We konden het hele proces goed bekijken. Supergaaf! Het was echt een joekel van een beest, zo’n 750 kilo! Nadat hij een kuil van zo’n 80 cm had gegraven begon het eieren leggen. Het was net een soort ballenmachine. De eieren stuiterden het gat in. Ze kunnen zo’n 150 eieren leggen dus dat is een hele hoop. We hebben ook nog een ei vastgehouden. Ongeveer zo groot als een klein kippenei en zacht, een beetje blubberig nog. Terwijl de leatherback aan het leggen was hadden we nog meer geluk. Er kwam een hele groep (zo’n 50 stuks) kleine schildpadjes over het strand aangelopen. Het waren jonkies van een green turtle (een kleinere schildpad) die net uit het ei kwamen en op weg waren naar de zee. We hebben er een aantal vastgehouden en overbracht naar de zee. Ze waren echt superschattig. Als je zo oppakte bleven ze met hun poten bewegen alsof ze aan het lopen waren, heel grappig. Ergens verderop was ook nog een volwassen green turtle. Die hebben we maar heel even kunnen bekijken, omdat er al een andere groep omheen stond. Het was een super ervaring! ’s Avonds rond 11 uur nog Zoute soep gegeten en toen mijn stapelbedje ingedoken.

De volgende dag vertrokken we voor het middaguur opnieuw naar Frans Guyana, alleen nu naar een stadje. Daar hebben we wat rondgewandeld. Het was erg stil omdat het zondag was. Erg vreemd om overal opeens Franse borden te zien en dingen als een patiserie/boulangerie met croissantjes en andere Franse dingen. De straten waren ook een stuk groter dan in Suriname.

Na ons illegale uitstapje in het buitenland (geen paspoort en je mag Suriname officieel niet meer in als je in het buitenland geweest bent) was het nog maar een klein stukje varen voor we weer bij ons busje waren. Daar kregen we eerst nasi en daarna zijn we terug naar Paramaribo gereden. Het was een erg gezellig weekend.

Ik ben erg benieuwd wie dit nou daadwerkelijk leest. Dus als je dit leest, laat een berichtje achter!

X Anne